(23-06-2007) De zomer is in zicht wanneer natuur en landschap zich op z’n allermooiste kan laten zien. Zo zijn er de roodoranje bessen aan de lijsterbes en krent geweldig in trek bij merels en andere vogels. Het korenveld is vol kleur en geur. Heel af en toe koert de houtduif zijn doe de deur toe zoete lief. De boerenzwaluwen scheren laag over de weiden en vangen er insecten. Hun mooie geluidjes horen bij de vrolijkheid van de zomer. Het geurt naar drogend gras. Langs de rand van de kooreakker zoekt en koppeltje patrijzen naar zaden. Dit jaar lag het patrijzennest midden onder een grote plant van het boerenwormkruid, die in de berm van ut karrespoor groeide. Het was begin juni toen voor me uit een moederpatrijs met 8 hommelgrote kuikentjes midden op het zandweggeske naar halfrijpe zaden en insecten zocht. Ik was diep onder de indruk van zo een mooi tafereel. Het was alweer een jaar geleden dat ik een patrijzenmoeder met jongen had ontmoet en nu liepen ze zomaar voor me uit. Heel voorzichtig leidde ze haar kroost met behulp van zachte geluidjes over het pad richting kooreakker. Daar pikten ze vooral insecten, rupsjes en spinnen. Af en toe aten ze ook wat half rijpe en groene zaden van wilde planten. En plotseling was er paniek toen wezeltje dat op zoek was naar eten voor zijn kroost en de patrijzenfamilie te kort naderde. Snel zocht moederpatrijs een plek tussen het hoge gras en verborg haar kroost onder en tussen haar veren. Vader patrijs leidde de aandacht van het wezeltje af door zich duidelijk op het zandweggeske te laten zien en telkens weer enkele meters verder te rennen. Af en toe deed de patrijzenvader alsof hij gewond was aan zijn vleugel en niet meer kon vliegen. Het wezeltje trapte in zijn afleidingsmaneuvre. Nadat het wezeltje ver genoeg van de jongen was gebracht vloog de mannetjespatrijs in een wijde bocht terug. Na wat kirrende roepjes voegde hij zich wat later weer bij zijn kroost. Hetzelfde gedrag herhaalde zich enkele dagen later. De moeder scheepte een kat af toen die te dicht in de buurt van haar kroost kwam. Moeder patrijs liet vlug haar alarmroep horen en onmiddellijk zochten de kuikentjes een plekje tussen de planten en drukten zich tegen de grond. Dat ze niet helemaal gerust was merkte ik omdat ze telkens met een gestrekte nek de omgeving in ogenschouw nam of er nog gevaar dreigde. Telkens liet ze haar wat kirrende geluidje horen zodat haar jongen zich roerloos tegen de grond gedrukt hielden. Na enige tijd van sluipen en rondkijken kwam ze weer in de buurt van de plaats waar haar jongen zich verborgen hadden. Ze riep een paar keer zachtjes waarna de kuikentjes weer snel onder de veilige moederveren verdwenen. De jongen zijn inmiddels zo groot geworden dat ze zelf al kunnen vliegen. Onlangs reed ik op de fiets over het zandweggeke in hoop ze nog een keertje te mogen zien en van ze te mogen genieten. Terwijl ik de hoop om hen te zien al en beetjes had opgeven ging het plots fruuuuurt………… en na elkaar vertrok de hele familie in snelle vleugelslag uit de berm van ut weggeske. In de afgelopen weken heb ik meerdere keren en op andere plekskes patrijzenfamilies mogen ontmoeten. Patrijzen hebben veel te lijden gehad van de veranderingen in de landbouw. Veel akkerkruiden en wilde bloemen zijn verdwenen, waardoor hun voedsel en dat van hun jongen schaars werd. Ook overhoekjes, dit zijn hoekjes waar de natuur nog haar gang mocht gaan, zijn erg zeldzaam geworden. Het waren vaak die plekskes waar ze schuilden en nesten hadden Laten we deze zo kenmerkende soort de ruimte geven en gunnen. Natuurtip: Let vooral op de gierzwaluwen en hun grote vliegkunst
Terug naar overzicht